Gil Scott-Heron

"There is a proper procedure for taking advantage of any investment.
Music, for example. Buying music is an investment.
To get the maximum you must

LISTEN TO IT FOR THE FIRST TIME UNDER OPTIMUM CONDITIONS.

Not in your car or on a portable player through a headset.
Take it home.
Get rid of all distractions, (even her or him).
Turn off your cell phone.
Turn off everything that rings or beeps or rattles or whistles.
Make yourself comfortable.
Play your LP.
LISTEN all the way through.
Think about what you got.
Think about who would appreciate this investment.
Decide if there is someone to share this with.
Turn it on again.
Enjoy yourself."

Meer komkommertijd a.u.b.

De zomer wordt steevast aangeduid met komkommertijd. De Tweede Kamer en kabinet zijn met reces, dus we moeten het doen met een minutenlange reportage over Balkenende die een uur met Obama heeft gesproken. Ongetwijfeld belangwekkend, maar de media-aandacht van alleen de publieke omroep telt gemakkelijk op tot meer dan de tijd die ze samen gesproken hebben. En wat kwam er uit? We mogen naar de G20! Dat mochten 'we' de vorige keren ook al, dus zoveel resultaat is dat niet. Gelukkig deed Balkenende nog een (hopelijk) loze belofte inzake Afghanistan.

Maar het is niet alleen maar (kom)kommer en kwel. Waar andere omroepen veel herhalingen programmeren en de NPS met de 'zomercolumn' de groene vrucht nog wat Pokon toestopt, pakt de VPRO het heel anders aan. Het neemt de tijd voor een bredere of diepere kijk op actuele zaken en personen, aan de hand van een diepte-interview met een gast van enkele uren.

Allereerst is daar natuurlijk Zomergasten. Op zondagavond kan de VPRO gebruik maken van de vrijgekomen tijd om 3 uur lang een gast te interviewen. Aan de hand van fragmenten van zijn of haar keuze worden een aantal facetten van het leven van de gast besproken. Dit geeft veelal een interessant inzicht in werkterrein en (prive)leven van de persoon in kwestie. Veel markante namen hebben de revue gepasseerd, evenals veel markante interviewers. Want niet alleen de gast en de fragmenten zijn onderwerp van gesprek de volgende ochtend, het belangrijkste is doorgaans of de interviewer wel ver genoeg doorvroeg, of dat hij de gast in de verdediging jaagt. Joris Luyendijk werd afgeserveerd omdat hij teveel zichzelf interviewde en te hard op zoek was naar onthullingen (die niet kwamen). Bas Heijne werd kampioen gesloten vragen stellen. En ook Margriet van der Linden zal de vergelijking met Adriaan van Dis wel weer niet doorstaan. De hoofdredactrice van Opzij hoeft dit jaar geen vragen te stellen aan Linda de Mol of (nog erger) Henk Jan Smits, maar met wellicht de uitzondering van Trudy Dehue ook geen hele onbekende namen deze ronde: Viktor & Rolf, Prem Radakishun, Trudy Dehue, Carice van Houten, Alexander Pechtold en Jaap van Zweden spreken over hun gekozen fragmenten. Overigens ook in een nieuw decor, geen kabbelende golfjes meer dit jaar.

Bij de Zomergasten-discussie hoort ook altijd een rijtje namen wie jij weleens geinterviewd zou willen zien. Mijn lijstje kan erg lang worden, maar bovenaan staan Van Kooten en De Bie. Econoom Arnold Heertje mag van mij ook wel eens aanschuiven (zoon Raoul is al eens aan de beurt geweest), een rij politici, Kamagurka, Maarten Biesheuvel. Adriaan van Dis mag wel eens aan de andere kant van de tafel plaats nemen. En zo vast nog wel meer.

Helaas zit Simon Vinkenoog er niet meer. Wellicht dat Remco Campert nog zou kunnen, maar die is laatst al geinterviewd voor een andere VPRO zomereditie: De Zomeravonden. Op radio 6, alleen via internet te beluisteren, biedt dagelijks programma De Avonden een platform voor lange interviews met kopstukken uit de wereld van de kunst en cultuur. Deze interviews kunnen op lokatie zijn, bij de persoon thuis of wandelend door de stad. Naast Campert zijn onder andere Wim Pijbes, Herman Koch, Maria Goos, Ivo van Hove en Andre Manuel te gast. Allen ook prima Zomergasten overigens.

Het concept lijkt ontleend aan een ander vermaard VPRO radio-programma: de Marathoninterviews. Deze zomer zal dat helaas geen nieuwe editie beleven. Wel worden gesprekken uit het verleden herhaald in de zaterdageditie van genoemd programma De Avonden (verrassend genoeg in de ochtend op zaterdag). Hierin wordt dan ook teruggeblikt met de gast van toen. In het geval van Jan Wolkers zal dat niet meer gaan en is zijn biograaf uitgenodigd om na te praten. Een heel groot deel van het archief is bovendien te downloaden van de site, dus als er nog tijd overblijft na zoveel uren interviewgeweld, dan is er nog ruim 20 jaar geschiedenis te vinden.

Met dit soort initiatieven helpt de VPRO ons al 20 jaar de komkommertijd door te komen.

http://www.vpro.nl/programma/zomergasten/
http://www.vpro.nl/programma/deavonden/
http://www.vpro.nl/programma/marathoninterview/

http://www.volkskrant.nl/binnenland/article141938.ece/Altijd_slecht_voetbal,_weer_en_de_Zomergasten-presentator

Crystal Antlers / Touch & Go

Crystal Antlers heeft een nieuw nummer online gezet: http://www.touchandgorecords.com/media/4099.mp3.

Op het eerste gehoor prefereer ik vooralsnog de s/t EP. Wat een plaat! Maar ik ben wel erg benieuwd naar de full length die begin april uit zal komen. Dat zou overigens wel eens de laatste Touch & Go plaat kunnen zijn die voorlopig uitkomt. Vanwege de economische situatie zijn ze genoodzaakt de distributietak volledig op te schorten en een rustperiode in te lassen voor nieuwe releases (zie 3voor12).

Van de vroege jaren 80 met Negative Approach, Necros en the Process of Elimination comp, via bands als Big Black, Shellac en Girls Against Boys tot nu met bands als TV on the Radio en genoemde Crystal Antlers, altijd zijn ze toonaangevend geweest voor de indie/alternatieve muziekwereld. Zeker als je daarbij de distributie voor labels als Kill Rock Stars en Drag City optelt.

De vraag is wat de 'economische situatie' precies inhoudt. In eerste instantie ga je uit van de crisis, maar ik kan me niet voorstellen dat die op de echte muziekliefhebber veel impact zal hebben. Verkopen zullen zeker iets dalen, ook muziekminnende arbeiders kunnen hun baan verliezen. Maar het publiek waar Touch & Go zich op richt zal waar mogelijk muziek toch als eerste levensbehoefte blijven zien. Wat dat publiek betreft is de tweede mogelijke verklaring, het downloaden, nog minder waarschijnlijk. Ja, er wordt gedownload, maar bij veel liefhebbers zal dat eerder tot meer aankopen leiden dan minder. Wellicht is het dan toch een combinatie: door de crisis koopt men minder makkelijk en zeker gezien de mogelijkheden van het downloaden zullen aankopen even uitgesteld worden. Zoiets?

We zullen zien. Voorlopig kijk ik uit naar de shows die Crystal Antlers komende week in Nederland zal geven. Zelfs de spastische houdingen van de zanger/bassist op deze video's doen daar niks aan af.

Dinosaur Jr.

Nieuw label, nieuw album, nieuwe tour (vooralsnog niet in Europa), nieuwe opnames (met nieuwe solo's) en een oude vertrouwde stoicijnse Mascis: http://pitchfork.tv/in-the-studio/dinosaur-jr.

Eat Food. Not Too Much. Mostly Plants.

Al jaren stoor ik me aan het eeuwige gevreet op straat. Het is een tafereel dat je op elke 20 meter ziet afspelen in het centrum van een grote stad: een smakeloze hap die wandelend naar binnen gepropt wordt. Regelmatig een snelle bukkende beweging die moet voorkomen dat de vetten en sauzen de kleren bevuilen. Liefst weg te spoelen met een blikje cola of andere suikerhoudende limonade. De bakjes, zakjes en blikjes vinden een plaatsje in de buurt van de overvolle vuilnisbakken.

Deze manier van eten is ranzig, vervuilend en ongezond. Neem toch even de tijd om een smaakvolle maaltijd te nuttigen. Zittend aan een tafeltje, vers klaar gemaakt. Gezelliger, beter, lekkerder en gemakkelijker om je kleding schoon te houden. Het is een van de tips die journalist Michael Pollan aandraagt in zijn boek In Defense of Food. An Eater's Manifesto. In Defense of Food volgt op The Omnivore's Dilemma, waarin Pollan de voedselketen volgt van een aantal maaltijden en voedingsmiddelen. En verrassend vaak bij mais uitkomt. In zijn nieuwste boek geeft hij uitleg hoe het zo gekomen is en geeft hij tips wat en hoe je dan beter zou kunnen eten.

In zo'n 200 uiterst leesbare en interessante bladzijden vertelt hij hoe we van voedsel naar voedingsstoffen zijn gegaan, welke tekortkomingen het westerse voedingspatroon heeft en geeft hij tips hoe we daar een uitweg voor kunnen vinden. De wetenschap krijgt er flink van langs. Door voedselonderzoek te reduceren tot de impact die een enkele voedingsstof heeft op de gezondheid, hebben wetenschappers de voedselindustrie geholpen groot te worden. Deze plakken op basis van die onderzoeken gezondheids claims op hun producten. Waar de VS, en in toenemende mate ook Nederland, zich sterk richten op deze onderzoeken, verbazen ze zich over de Fransen. Er komen veel 'ongezonde' voedingsstoffen op de Franse eettafel, en toch zijn de Fransen gezonder. Ze leven langer, minder hart- en vaatziekten, minder diabetes en obesitas, minder kanker.

Dit geeft de tekorten van deze onderzoeken aan. Recentelijk is de aandacht sterk gevestigd op Omega 3 vetzuren. Die zouden helpen hart- en vaatziekten te voorkomen. En dus stoppen veel producenten tegenwoordig overal Omega 3 in en prijzen de producten aan als gezond. Maar om de juiste effecten te garanderen, moet er gekeken worden naar de relatie van Omega 3 tot andere voedingsstoffen. De verhoudingen zijn belangrijk: de negatieve gevolgen van een voedingsstof worden geneutraliseerd door andere voedingsstoffen. Voedsel blijkt meer dan de som van de voedingsstoffen. En zeker meer dan de som van de ons bekende voedingsstoffen.

Waar vind je dan de voeding met de juiste voedingsstoffen in de juiste verhouding? In de voeding zoals de mensheid die van nature tot zich nam. In vergane tijden waren er vrijwel geen hart- en vaatziekten, geen diabetes, obesitas of kanker. Men wist, zoals nog steeds de meeste (wilde) diersoorten, wat goed was en wat je nodig hebt. Voor andere, niet-westerse en minder geindustrialiseede culturen geldt dit nog steeds.

Dat het niet gemakkelijk is in deze tijd de juiste voeding te kopen, is Pollan zich zeer wel van bewust. De dieren en planten die we eten worden zelf namelijk ook gevoed door de geindustrialiseerde en goedkopere voeding. Daarom sluit het boek af met een hoofdstuk vol vuistregels hoe de beste keuzes te benaderen. Hij beperkt het niet tot wat we moeten eten, maar ook hoe. Het ligt voor de hand: 3 maaltijden per dag en niet de hele dag door snacken; aan tafel en niet voor de tv. Des te zorgwekkender dat een boek als dit noodzakelijk is.

Dat Pollan journalist is, blijkt vooral uit de stijl die hij hanteert. Hij dringt niks op, constateert vooral. In combinatie met vlot taalgebruik en humor een aansprekend document dat je regelmatig tot reflecties van je eigen keuzes aanzet. Hierom heeft Pollan ook gekozen voor vuistregels en niet voor concrete voorbeelden, hoewel die ter illustratie zeer goed opgenomen hadden kunnen worden.

Helaas zullen mensen geen radicaal andere keuzes maken op basis van dit boek. Zolang de gemakkelijke keuzes er zijn en die betaalbaarder zijn, is de drang te groot. Na een lange werkdag zullen de meeste 'goede' plaatsen om eten te kopen gesloten zijn en als hetzelfde product toch ook bij de supermarkt ligt... Dan wordt de kwaliteit ineens minder belangrijk. Wellicht dat Pollan in een volgend boek in zal gaan op welke keuzes de industrie kan maken om zowel winstgevende als voedzame producten te maken. Zodat gemak en gezondheid wel hand-in-hand kunnen gaan. Tot die tijd is dit boek een absolute aanrader voor een ieder die wil weten wat hij/zij nu al kan doen.

Oppositie

Na de laatste verkiezingen moest de VVD de oppositie in. Nieuwe man Mark Rutte zal dat woord even hebben moeten opzoeken, sinds 1994 had de VVD immers deel uitgemaakt van de coalitie. Conservatief als hij is, zal hij hier zeker een papieren woordenboek of encyclopedie voor gebruikt hebben.

Tijdens de Algemene Beschouwingen kwam Rutte op voor de "hardwerkende Nederlander". De man die altijd maar druk druk druk was, met werk, met van hot naar her gaan in zijn lease auto, met thuis voor de kinderen zorgen, met het opbrengen van de hypotheek. Die arme man mocht van het kabinet niet eens profiteren van een gunstig economisch klimaat. Schande, aldus Rutte & co.

Maar wat blijkt... Als het aan de VVD ligt, moet die "HWN'er" nog 5 jaar extra zwoegen zonder AOW of pensioen. Bovendien krijgt hij geen recht om van een nieuwe spruit te genieten en een paar dagen de zorg voor vrouw en kind op zich te nemen.

Recentelijk was de VVD tegen een ouderschapsverlof van 10 dagen voor nieuwe vaders. Dit weekend kwam Wiegel op voor het verhogen van de pensioenleeftijd naar 70. Want 67 als AOW-leeftijd is maar "slappe hap". Het argument: de Nederlander werkt veel minder hard dan in de landen om ons heen. Een paar vrije dagen pril geluk, zijn de doodsteek voor de economie. En daar bovenop 5 jaar langer niet profiteren van overheidsgeld, die je bovendien zelf opgebouwd hebt.

Zoveel is die "HWN'er" de VVD dus waard. Gebruikt voor de retoriek die hen uit komt. Populisme van de VVD? De slag om de gunst van het volk. Niet te ver verwijderen van PVV en Trots op Nederland. Dat doet de VVD wel vaker de laatste tijd. Ze organiseren een busreis voor mensen die vanuit Duitsland vliegen om de vliegtaks te ontwijken. Protest tegen een democratisch genomen besluit. Als burgers dat doen laten ze hun ongenoegen blijken, bij een politieke partij is het meer een blijk van onkunde om de Tweede Kamer te overtuigen. Zeker met de toevoeging dat het aanbod alleen geldt voor een kleine groep die een slagzin afmaakt. Het moet natuurlijk niet in de kosten lopen.

Eenzelfde symboliek zagen we met het presenteren van 'vrijdenkers'-kunst in het Tweede Kamergebouw. Een plek waar weinig burgers komen, waar het vrije denken weinig kwaad kan. De VVD propageert ineens de vrijheid van meningsuiting, alsof ze daar altijd al voor op de barricaden is gegaan.

Bij het opzoeken van 'oppositie' is Mark kennelijk gestuit op de term 'opportunisme'. Dat leek hem wel wat.

Muziek 2.0

Deze week in alle media aandacht voor een gerechtelijke uitspraak die het downloaden van muziek lijkt te verbieden. En dat terwijl het downloaden het beste is dat de muziekindustrie sinds de rock ‘n’ roll is overkomen.

Het is even wennen voor de gevestigde orde in platenland. Muziekliefhebbers zijn niet meer op de marketing van de grote maatschappijen aangewezen om nieuwe bands te ontdekken of te horen van de laatste platen. Die rol is overgenomen door de nieuwe media. En dan blijkt er ineens veel meer te zijn dan ze ons vertelden. Het internet biedt de mogelijkheid de meest obscure bandjes uit alle hoeken van de wereld te vinden. Laat een naam vallen op Pitchfork of via Myspace en de interesse is gewekt. De P2P software opgestart. Facebook, Google en 3voor12 zijn de pluggers anno 2008. Via toonaangevende sites vallen tours te scoren, niet meer via de Free Record Shop en de Top 40.

Neem een act als The Cool Kids. 2 jonge hiphoppers ergens uit de VS, ondertussen aan hun tweede Europese tour toe. “Wie?” zal de luisteraar zich afvragen die vertrouwt op de aloude methodes van de conservatieve industrie: “Bij welke maatschappij zitten zij? Welk radiostation draait ze? In welke bladen staan ze?”
“Gaaf!” zal de hiphop-luisterende downloader uitroepen. The Cool Kids staken vorig jaar de Atlantische Oceaan over, stonden in de meeste zalen als hippe hoofdact en hadden in de achterzak slechts één ‘release’: één nummer als MP3 download bij iTunes. Nu toe aan hun tweede tour en te vinden op een groot festival als Werchter. En dat terwijl hun recente eerste MCD in Europa nergens te vinden is. Hoe ze dan toch hier geraken? Gebruik maken van de mogelijkheden die internet biedt. Eigenhandig de songs beschikbaar stellen. Gratis. Die vermaledijde downloaders worden niet aangeklaagd, maar aangespoord. Aangespoord de band te leren kennen. Met als gevolg dat de fans nu om tastbare geluidsdragers vragen.

Zo zijn er vele voorbeelden te geven waar downloaden de vraag juist creeert. De conservatieve industrie weet niet wat ze ermee aanmoet, hoe ze het aanbod hierop moeten aanpassen. Melkkoe “cd” is uitgemolken, niemand trapt meer in het aanschaffen van gemak voor een veel te hoge prijs. Gemak is heden ten dage veel goedkoper (lees: gratis) te verkrijgen.

Downloaden reguleert de markt. De macht verschuift van de industrie naar waar ‘ie hoort: de muziekliefhebber, in bands of als consument. De aloude grootmachten moeten van de luie reet afkomen om de roestige bedrijfsvoering in de Coca Cola te leggen. Maar voorlopig komen ze niet verder dan de marionetten van Stichting Brein en consorten nog even tegen te laten sputteren. De rechtspraak als laatste poging het stenen tijdperk in leven te houden. Maar de revolutie is onafwendbaar.