Galactic

Melkweg, Amsterdam, 12 maart 2008. Rond 21:00u is het nog akelig stil in de Oude Zaal. Toch zou om deze tijd een feestje moeten los barsten. De blazers staan al klaar en de DJ wisselt funky hiphop af met jazzy funk. Hij heeft zich goed voorbereid en zet de toon voor wat moet gaan komen: Galactic. Het publiek dat al wel binnen is, is verrassend jong. De joints worden gretig doorgegeven, nu het nog geen 1 juli is. Tegen 21:30u blijkt dat de rest van het publiek opgehouden was door de rij voor Shantel, die in de Max hun kunstje mogen doen, en is de zaal alsnog redelijk gevuld.

De tegenwoordig bij Anti ondergebrachte band heeft voor laatsteling "From the Corner to the Block" een blik MC's opengetrokken. De plaat trapt af met een energieke collaboratie met Lyrics Born. Het nummer waar hij zijn vocalen voor leent, is hem op het lijf geschreven en zou zeker niet misstaan op een van zijn eigen albums. Iets minder uitgelaten, maar zonder echt gas terug te nemen, vervolgen Mr. Lif en Gift of Gab. De soul/funk/jazz die Galactic maakt, laat zich gemakkelijk vertalen in swingende hiphop. Na een muzikaal intermezzo en een laidback nummer met Big Chief Monk, is Chali 2na aan de beurt. "Think Back" blijkt zo'n nummer waarvan je niet 100% zeker weet of je het nou geweldig vindt, of dat het 'gewoon' goed is. Feit is wel dat het direct blijft hangen. I'm gonna say it again. Think back. De raps klinken karakteristiek met de bassende boomstam over muziek die niet zou misstaan als een jazzy Roots tune. Mooi dus dat hij mee is op tour. Ook mee op tour is Boots Riley (van The Coup) die 2 nummers later acte de presence geeft. Briljant ingeleid door een instrumentale samenwerking met dj Z-Trip, vlamt hij door je speakers op "Hustle Up". De energie is meteen voelbaar en dat bleek live nog vele malen sterker.

Als de lampen uitgaan en de band eenmaal het podium betreedt, krijgt de muziekliefhebber datgene waar hij op zit te wachten. De vijf beginnen aan 1,5 uur lange set van heerlijke, dansbare funk. Aangevoerd door een enthousiaste blazersectie (aka Ben Ellman) en een ijzersterke drummer, warmen de instrumentale versies zowel band als publiek op. Dan is het tijd om Boots Riley het podium op te roepen. Riley is een frontman en entertainer van formaat en sleept het publiek verder mee de funk in. Energiek dansend en zingend neemt hij na 3 nummers afscheid met de belofte "I will be back". Mooi zo. Niet geheel onverwacht meldt na weer 2 instrumentale stukken Chali 2na zich. Hij heeft zijn 'little brother... for real' Laid Law meegenomen. De J5 shirts die hij spot, kunnen zijn goedkeuring wegdragen en we worden dan ook getrakteerd op de klassiekers "What's Golden" en "Quality Control". En dan wordt duidelijk dat de Jurassic 5 link een groot deel van het (jongere) publiek op het spoor van Galactic heeft gebracht. De nummers worden zeer goed ontvangen, alvorens het verplichte promo-praatje "Think Back" inleidt.

Waar de live show zich volgens ditzelfde stramien herhaalt, wordt op de plaat nog een mooie doorsnee van de underground hiphop scene gepresenteerd. Juvenile komt langs op de title track, en bijvoorbeeld ook Ladybug Mecca (Digable Planets), Lateef the Truth Speaker (Latyrx) en Vursatyl (Lifesavas) zijn present; terwijl "Tuff Love" nog eens laat horen hoe Galactic zonder rappende vocalen klinkt. Deze hiphop-met-live-instrumentarium-en-gast-MC's plaat is een toppertje, dat moeilijk zal zijn te overtreffen. Zeker niet als ze doorgaan als op bonus track "Valley of Pain" met de Duitser Dendemann. Toch nog een minpuntje op het eind.

Live zit tegen het eind ook nog een missertje. In de overduidelijk vantevoren geregisseerde show, is ook plaats ingeruimd voor een drum- en bassolo. De andere instrumenten krijgen hun '5 minutes of fame' gedurende de andere nummers en dus moet tegen het eind de drummer zijn trucendoos opentrekken. Hij heeft zich echter tijdens de nummers al meer dan voldoende bewezen. En dit geldt ook voor de bassist. Het is vooral tijdrovend en de aandacht verslapt merkbaar. Dit kan de pret echter niet meer bederven. Het scenario voorziet verder nog in Boots Riley die op humoristische wijze de anekdote vertelt dat Galactic hem opbelde en voor hun plaat vroegen -overigens zeer vergelijkbaar met het praatje op US shows die op YouTube staan- en in een zeer geslaagde toegift waarbij alle 3 de zangers nog even aan de beurt komen.